In september 2022 zijn wij (Marias en Naomi) afgereisd naar het lepradorp genaamd Schoonhoven in Ghana. Aanvankelijk zou Marias met zijn ouders in april 2020 al naar deze mooie locatie afreizen, maar helaas gooide de Corona pandemie toen roet in het eten. Marias is de kleinzoon van Jan en Naomi de vriendin van Marias. Wij hebben tijdens Corona een aantal jaren aangepast gereisd door de restricties, maar durfden dit jaar weer een reis te boeken naar Ghana. Marias wilde graag het project van zijn opa bezoeken, zelf enthousiast om ook een steentje bij te dragen. Naomi wilde hiervoor graag mee, voor haar werd dit de eerste reis in Afrika.
Op 9 september reisden wij af naar Ghana. Vanaf het vliegveld werden wij direct opgehaald door een vriend van Stanley en naar Ho gebracht. Eenmaal aangekomen vielen wij met onze neus in de boter; op 10 september was namelijk de grote finale van Asogli Te Za oftewel het Asogli Yam Festival. Dit is een jaarlijks festival waarmee de bewoners van de Volta regio, waar Ho in ligt, vieren dat de yam (type aardappel) geoogst is en er weer voldoende eten is. Dit kleurrijke festival bevatte een optocht, optredens en feesten. Hier werden wij met open armen ontvangen door de lokale bewoners. Stanley had zelfs gepaste kleding voor ons laten maken, zodat wij minder uit de toon zouden vallen.
De dag na deze mooie viering gingen wij eens een kijkje nemen in het dorp. Naomi, die het niet eerder gezien had, was erg onder de indruk van het dorp, de infrastructuur die hier was gebouwd en hoe mooi de huizen waren. De dag daarop zijn wij eerst naar de winkel gegaan samen met Stanley en zijn vrouw om eten te kopen voor de bewoners. Wij konden met geld van de stichting rijst, tomaten in blik, bonen en kookolie kopen voor de mensen. Daarna vertrokken wij bewapend met onze voorraad naar het dorp. Deze keer was ons bezoek aangekondigd en hadden de bewoners zich verzameld in het skills centre. Wederom was er een warm ontvangst en waren de mensen erg blij met de giften. Zij begonnen direct het eten onderling te verdelen en te zorgen dat ieder geholpen werd. Er was direct te zien hoe hecht deze gemeenschap was.
Ook waren er langs de muur van het skills centre allerhande mooie tassen met kleurrijke stoffen (kente) gehangen. Ons werd verteld dat deze gemaakt waren door Suzi, een van de bewoners van het dorp. Zelf was zij rolstoelafhankelijk na een lepra infectie, maar kon nog wel tassen maken. Direct hebben wij een flink aantal tassen van haar gekocht, deels voor onszelf en deels om door te verkopen voor wat extra winst voor de stichting. Beiden waren wij door dit mooie dorp geinspireerd en besloten wij dan wij ook een bijdrage wilden leveren aan het voortzetten van dit mooie project.
Wij hebben daarna nog een aantal dagen in Ho doorgebracht en hebben hierin met Jocelyn en Stanley gesproken om in kaart te brengen welke behoeftes nog heersen in het dorp. Het was hartverwarmend om te horen dat zowel Jocelyn als Stanley, ook tijdens de COVID jaren waarin bezoek uit Nederland uit was gebleven, het project lokaal gesteund hadden en veel werk leverden zoals locale fundraisers voor geld voor medicijnen en het bijhouden van de wachtlijst voor bewoning en zorgen dat bij vrijkomen van een huisje een nieuwe bewoner werd gevonden die na een leprainfectie deze hulp nodig had.
Na een week in Ho moesten wij afscheid nemen en hebben wij onze reis door Ghana voortgezet naar de Ashanti regio, het noorden met Mole national park, en de kust. Wij zijn net als Jan en Hans verliefd geworden op dit land.
Teruggekomen in Nederland hebben wij onze door Suzi gemaakte tassen verkocht aan vrienden en familie, die na onze verhalen blij waren ook mee te kunnen helpen, en de winst in de Stichting gestoken. We kunnen met trots zeggen dat de stichting een tweetal nieuwe vrijwilligers erbij heeft gekregen en willen ons ook in de toekomst blijven inzetten voor de Stichting voor een Menselijk Bestaan in Ghana. Ghana en Schoonhoven zullen ons zeker in de toekomst nog eens terug zien!
Ingestuurd op 01-12-2022, 21:06 uur
