Achtergrond

Voor degenen die ons nog niet kennen: wij zij Hans Straver (rechts) en Jan van Meerkerk (links), beiden uit Schoonhoven en gepensioneerd.

Hoe is het zo begonnen

Doordat wij van primitieve vakanties houden kom je meestal op plekken waar een normale vakantieganger niet komt. Wij hebben rondreizen gemaakt in landen als Ghana, Suriname en Brazilië, stuk voor stuk gebieden waar veel armoede heerst, maar naast die armoede zijn die mensen best wel gelukkig. Eén land sprong er echter uit en dat was Ghana, daar hebben wij groepen mensen ontmoet die bijna 100% afhankelijk zijn van derden.

Doordat wij in het leven aardig geboerd hebben, besloten wij om in oktober 2006 weer terug te gaan naar Ghana, maar dan met een missie, namelijk kijken welke groep mensen wij snel en effectief konden helpen. Na bezoeken aan weeshuizen, kliniekjes en scholen kwamen we bij een lepradorp terecht. Wij konden onze ogen niet geloven wat we daar aantroffen. Deze mensen waren in de loop der jaren neergestreken in een verlaten dorp, omdat er in die buurt het enige hospitaaltje was waar ze lepra kunnen behandelen en wel op een zeer primitieve manier, vaak zonder licht en in ieder geval met onvoldoende medicijnen.

Hoewel ze genezen waren van de ziekte zelf, waren ze gehandicapt door de gevolgen hiervan en werden ze door de maatschappij nog steeds verstoten en geïsoleerd. Er rust nog steeds een groot sociaal taboe op deze mensen. Door dit taboe samen met de grote armoede in het land kunnen deze mensen weinig lokale hulp krijgen. 

Als klap op de vuurpijl had deze groep mensen juist te horen gekregen dat ze binnen een paar jaar hun schamele hutjes moeten verlaten omdat de landheer zijn grond ging verkavelen voor woningbouw voor de rijkeren.

Toen was het voor ons duidelijk: deze mensen moeten we helpen.

Wij hebben contact gezocht met een plaatselijke hulporganisatie en besproken wat wij voor die mensen kunnen betekenen. Omdat huisvesting al een groot probleem was en ze min of meer daar illegaal woonden zou een blijvende situatie de oplossing zijn, dus een nieuw lepradorp, waar onderdak, hygiëne en schoon water gegarandeerd zijn. Makkelijker gezegd dan gedaan.

Die plaatselijke hulporganisatie zou voor ons informeren of in die omgeving een stuk land beschikbaar was voor een lage prijs. Na 3 maanden over en weer onderhandelen (via e-mail) hebben wij een stuk land van ca. 7000 m2 kunnen kopen voor 1,20 euro per m2.

Wij zijn in april 2007 weer terug gegaan en hebben met een plaatselijke aannemer een ontwerp gemaakt voor de huisjes. Het ontwerp werd een blok van 4 huisjes met ieder een eigen kamer en per 2 huisjes een douche, toilet en een keuken. De keuken wordt nu gebruikt als slaapplaats voor de kinderen, want koken doen ze als van ouds gewoon buiten.

Ter plaatse hebben we de opdracht gegeven voor de bouw van de eerste 4 huisjes en een waterpomp en hebben dit en het land prive geschonken aan die stichting. Voordat we weer naar huis terugkeerden gaf de pomp schoon helder drinkwater en was de bouw tot kozijnhoogte.

In mei 2007 zijn wij gestart met acties door het aanschrijven van Schoonhovense bedrijven en grote Nederlandse stichtingen. Deze akties hebben er toe geleid dat in oktober 2007 de eerste 3 blokjes van 4 huisjes konden worden overgedragen aan de eerste 12 bewoners met hun gezin.

Sindsdien zijn met hulp van vele donateurs 80 huizen gebouwd met tezamen plek voor 80 leprapatiënten en 40 familieleden. Daarnaast is een skills center gebouwd, een gaarkeuken, een polikliniek en een tweede elektrische waterput wat de huizen van stromend water voorziet.

Om ons doel te legaliseren hebben wij een stichting opgericht met de naam: “Stichting voor een menselijk bestaan in Ghana”. En ook speciaal voor dit project is er een stichting in Ghana opgericht, met de naam: “Cured Lepers Foundation Ho-Ghana”. Beide stichtingen zijn door de landelijke belastingdiensten aangemerkt als goede doelen stichting dus over de donaties en giften is geen belasting schuldig en voor de gevers ook aftrekbaar van de belasting.

Naast onderdak en hygiënisch omstandigheden willen wij deze mensen ook stimuleren om in de toekomst zo veel mogelijk zelfvoorzienend te worden , door zelf ambachten te ontwikkelen, groenten te telen voor zichzelf en voor de handel op de markt. Op deze manier is er een mogelijkheid dat ze weer geaccepteerd worden door de maatschappij. In de praktijk blijkt echter dat bij culturele barrières en handicaps het tot op heden nog niet mogelijk is om zelfvoorzienend te zijn.

Dit dorp blijft eigendom van onze partnerstichting in Ghana en is dus niet overdraagbaar aan de bewoners en/of hun kinderen. Het is hetzelfde systeem als verzorgingshuizen in Nederland. 

Lokale vrijwilligers zorgen dat wanneer iemand overlijdt, het huis een nieuwe bewoner krijgt. Helaas is er nog steeds een lange wachtlijst van genezen leprapatiënten die behoefte hebben aan een plekje in ons dorp.

Onze stichting wordt tevens ondersteund door Wilde Ganzen. Dit betekent dat het geld wat met acties wordt binnengehaald door Wilde ganzen wordt verhoogd met ca. 55 %.

Hoe de toekomst eruit ziet

Sinds de bouw van het dorp zijn wij ook een jaartje ouder geworden en is het dorp groter geworden. Hierom is het bestuur van de stichting in 2022 uitgebreid met onze kinderen en kleinkinderen, die na een periode van verminderde bezoeken wegens COVID een nieuwe boost aan het project hebben gegeven.

Tot slot is het nog goed om te weten dat alle reis-en verblijfkosten die wij maken door ons zelf privé worden betaald, dus iedere cent die wordt gedoneerd gaat naar het verbeteren van het leven van onze bewoners.

Veel dank aan iedereen die bijgedragen heeft aan ons project.